Van jezelf leren houden, is misschien wel het moeilijkste wat er bestaat. Toch kun je pas onvoorwaardelijk van anderen houden, als je ook jezelf volledig accepteert. Pas wanneer je zonder oordeel en vol liefde naar jezelf kunt kijken, kun je dat ook naar anderen.
Hoe komt het toch dat het zo moeilijk is om van jezelf te houden?
Elk kind wordt geboren in de overtuiging dat hij volmaakt is. Ook jij hebt je als klein kind volmaakt en vol zelfvertrouwen gevoeld. Maar toen je groter werd, kreeg je steeds vaker met afwijzingen te maken. Je moeder heeft waarschijnlijk de eerste deukjes veroorzaakt in jouw zelfvertrouwen. Mocht je als baby bijvoorbeeld nog huilen als je honger had, later heb je geleerd dat je netjes (zonder zeuren) moest wachten, totdat het etenstijd was.
Tijdens je jeugd werden er steeds meer voorwaarden aan jouw gedrag gesteld. Je hebt geleerd om je aan te passen aan de verwachtingen van anderen. Eerst aan de verwachtingen van je ouders, later op school, bij je vriendinnen en nog later bij je eerste vriendjes, bij je geliefden en op je werk.
Inmiddels ben jij echter zelf je strengste criticus geworden. Er is niemand die zulke zware eisen stelt aan jou, als jijzelf! En dit staat jou in de weg om echt gelukkig te zijn. Het is hoog tijd dat jij je herinnert, dat je al volmaakt was op het moment dat je geboren werd.
Positieve affirmaties kunnen je helpen om jouw kritische ‘ego’ de mond te snoeren. Zeg tegen jezelf:
Ik mag van mezelf houden!
Ik kan van mezelf houden!
Ik ben het waard om van te houden!
Kun je een extra steuntje in de rug gebruiken, maak dan een afspraak met mij voor een reading.
Met warme groet,
Marion
Waren het maar deukjes geweest en ik geen HSP, dan was mijn strijd misschien minder hevig geweest. Er was alcoholisme en huiselijk geweld in mijn kindertijd en dat veroorzaakt hele grote deuken! Het was een lange en heftige strijd met mijzelf om daaruit te komen maar ik wilde zo graag, dus mijn schouders eronder gezet vanaf 2005. Nu, ruim 9 jaar later durf ik te zeggen dat ik weer van mezelf hou en naar mezelf kan kijken zonder al die deuken. Eindelijk is het mij gelukt om onder het juk van een verrotte jeugd uit te komen en het te overstijgen. Ik begrijp ook heel goed waarom heel veel mensen niet aan de verwerking ervan beginnen omdat het verdomd zeer doet om alles te herbeleven, vooral als je dat ook nog eens in je eentje moet doen. En met alleen, bedoel ik dus ook echt alleen. Geen familie of vrienden om op terug te kunnen vallen of een schouder om op uit huilen. Alleen een relatie die aan alle kanten rammelde en mij een megagrote spiegel voorhield. Overigens zonder dat hij ook maar ergens verantwoording voor nam. Hoewel die relatie inmiddels beeindigd is omdat deze echt niet goed voor mij was, had ik deze wel nodig om wakker te worden uit een hele grote nachtmerrie. Het was voor mij de grote wakkerschudder en daar ben ik nog iedere dag dankbaar voor! 🙂
Wow, Josien, wat een indrukwekkend verhaal… Wat heb jij een enorme kracht in jou! Geweldig om te horen dat het jou gelukt is om weer van jezelf te houden. Heel veel liefde en licht, Marion
Ik merk dat ik niet van mezelf houd en ook niet echt geloof dat anderen dat doen. Ik weet niet waarom dat zo is, echt geen idee. Ik heb geen slechte jeugd gehad…, Ik hoop dat ik ooit zo ver kom dat ik mezelf kan zien als iemand die er wel toe doet. maar, nog belangrijker, dat mijn kinderen zichzelf zo zien!
Beste Julia,
Dankjewel voor je openhartige reactie. Ik voel je pijn en gevoel van onmacht. Het universum staat altijd klaar om jou te helpen, maar reageert op jouw gedachten en gevoelens. Als deze negatief zijn, kan haar helende energie jou niet bereiken. Vraag om hulp aan je beschermengelen en gidsen. Vraag hen om jou te helpen om je hart te vullen met liefde. Hoe moeilijk ook, probeer je focus te houden op wat je graag voor jezelf en je kinderen ziet: Liefde en zelfvertrouwen.
Ik heb even een engelenkaart voor je getrokken, die stuur ik je per mail toe. Aartsengel Michael staat heel sterk naast jou om je te helpen en te beschermen. Warme groet, Marion